داوری فر خاطرنشان کرد: این مستند با توجه به اینکه رادیو از جادویی به نام صدا استفاده می کند مخاطب را به تجسم و تخیل وادار می کند.

وی ادامه داد: در واقع این ویژگی منحصر به فرد رادیو است که با تعریف از یک مکان در ذهن هر مخاطب مکانی تداعی می شود که تنها مربوط به ذهن شنونده می شود.

وی  افزود: به همین منظور ما سعی داریم بدون استفاده از فیلم و با به کار گیری عکس های مختلف موضوع مورد نظر را دنبال کنیم تا ذهنیت شکل گرفته از رادیو در ذهن مخاطبان تخریب نشود.

کارگردان مستند «فیه ما فیه» اظهار داشت: از نظر من برنامه «رادیو هفت» که از شبکه آموزش پخش می شد تجسم مخاطبان را از برنامه های رادیویی به هم ریخت. در این فیلم نیز همه آن چیزی که از رادیو انتظار می رود دیده می شود اما ما برای جلوگیری از تخریب ذهنیت مخاطبان نسبت به دنیای رادیو به جای فیلم از عکس ها استفاده خواهیم کرد.

این کارگردان اظهار داشت: من با فرشاد آذرنیا برای ساخت موسیقی این اثر با افکت های مختلف صحبت کرده ام و سعی ما بر این است که از یک فرم شنیداری قوی در کنار فرم دیداری استفاده کنیم.

وی افزود: پژوهش های لازم برای این مستند ۹۰ دقیقه ای صورت گرفته و در حال حاضر مشغول جمع آوری اسناد، عکس ها و فیلم های قدیمی رادیو هستیم.

وی در پایان گفت: پژوهش این اثر توسط من و پروانه طهماسبی صورت گرفته و محمد مهاجر نیز به عنوان مشاور با من همکاری دارد.